Alessandra: “Dit is compleet anders. We zijn gewoon om in onze technische omgeving te praten over drukregelingen en flenzen. Maar als vertrouwenspersoon kan iemand jou bellen om te praten over een persoonlijk probleem. Dan moet je toch even schakelen, want je komt in het persoonlijke leven van een collega terecht. Je moet dan goed beseffen dat zo iemand een drempel heeft genomen door contact op te nemen!”

Eigen situatie
Ronald geeft aan dat je op zulke momenten 180 graden moet draaien. “Kunst is om in het gesprek te luisteren en geen eigen mening te geven. We zijn een klankbord en helpen mensen op weg om hun eigen situatie op te lossen. Dat betekent vooral goed luisteren. De melder heeft de regie en wij ondersteunen.”

Therapeuten
Wat stel je zelf voor? Volgens Alessandra is dat de centrale vraag in zo’n gesprek. “Eigenlijk ook de enige vraag die we stellen. Je wilt dat de melder zelf nadenkt over zijn of haar situatie. Natuurlijk zijn er escalatiestappen en vervolggesprekken, maar we zijn geen therapeuten. Mensen kunnen hun hart luchten, maar we spelen geen actieve rol.”

Gelijkwaardig
Beiden merken dat de rol van vertrouwenspersoon veel officiëler is geworden. Ronald: “Dat komt ook door allerlei affaires. Gelukkig gaan we hier met respect met elkaar om. Er is overleg, iedereen is gelijkwaardig en je kunt mensen aanspreken op hun gedrag.” “Maar”, stelt Alessandra, “mensen moeten zich veilig voelen en vooral niet met hun problemen blijven lopen. Laten ze zich vooral bij ons melden. Anders zijn er aan het eind alleen maar verliezers.”